Quakkenburg

Ligging	Deze buitenplaats stond net ten oosten van de kerk van de Gereformeerde Gemeente aan de Dorpsstraat 11 in Nieuwer ter Aa, gemeente Stichtse Vecht. Op het terrein waar vroeger kasteel Ter Aa gestaan heeft.
Ontstaan	Het is niet bekend wanneer deze buitenplaats gebouwd werd. In elk geval stond het huis er al rond 1650.
Geschiedenis	Na het in verval raken van het kasteel ter Aa, bleef het terrein een leengoed van de Bisschop van Utrecht en later van de Staten van Utrecht, groot 3,5 morgen. Het is niet bekdn wanneer, maar op een gegeven moment wordt er een buitenplaats gebouwd, dat in het midden van de 17e eeuw eigendom was van Cornelis Corver. Hij sterft in 1674 en het huis komt in bezit van zijn dochter Beijtje Corver. Waarschijnlijk heeft het huis niet of weinig te lijden gehad van het rampjaar 1673. Tegen het einde van de 17e eeuw wordt Quackenburg door Beijtje verkocht aan haar nicht Elisabeth Corver, die weduwe was van Joan Oets. Elisabeth Oets-Corver bewoonde het huis Quackenburg tot 1696. In dat jaar verkoopt zij het huis aan de weduwe van jonkheer Frederik van Renesse van Moermont, Josina Sara van Brederode, voor 3500 Carolus guldens. het huis wordt dan omschreven als: "seeckere hofstede met huijs, stallinge ende Coetshuijs, ende voorts met alle sijne bepootinge ende beplantinge daer opstaende". Josina Sara en haar man waren eigenaar van het Aastein, dat in 1673 door de Fransen verwoest werd. In datzelfde jaar wordt zij ook met het goed beleend. In of kort voor 1700 koopt Servaas Peters een stuk land tussen de Wilhelminastraat en de rivier de Aa. In de koopakte staat dat de oostelijke grens van dit stuk land het midden van de rivier de Aa is. Op 28 juli 1700 stapt Josina Sara naar notaris Hendrik van der Mark, om een akte op te laten stellen, waarin vermeld staat dat er een fout staat in de bovengenoemde akte. Servaas Peters is met haar meegegaan en hij verklaart dat de oostelijk grens van zijn erf tot de rivieroever strekt en dat de rechten op de rivier ter plaatse volledig behoorden aan de vrouwe van Ter Aa. Na het overlijden van Josina Sara vererft de heerlijkheid Ter Aa en het huis Quackenburg op haar schoonzoon Maximiliaan Jacob van Renesse. Hij is getrouwd met haar dochter, Suzanne Geertrui van Bodeck-Marwitz, uit haar eerste huwelijk. Een jaar later, op 3 juli 1711, wordt Maximiliaan Jacob door de Staten van Utrecht met Quackenburg beleend. Maximiliaan Jacob sterft in 1738 en zijn jongste zoon, Reinoud Abraham van Renesse, erft o.a. Quakkenburg. Omdat Reinoud Abraham kinderloos sterft, vererft het huis op diens neef, een zoon van een zus van hem. Na de dood van Jan Pieter Christiaan van Reede van der Aa in 1875 is het landhuis verdwenen, maar de exacte datum is niet bekend. In het begin van de jaren zestig van de 20e eeuw zijn de funderingsresten verwijderd. Het huis blijft tot in het begin van de 20e eeuw in bezit van de familie van Reede van der Aa.
Bewoners	ca 1650 - 1674 Cornelis Corver 1674 - ca 1690 Beijtje Corver ca 1690 - 1696 Elisabeth Oets-Corver 1696 - 1705 Josina Sara van Brederode, weduwe van Frederik van Renesse van Moermont 1705 - 1738 Maximiliaan Jacob van Renesse, schoonzoon 1738 - 1777 Reinoud Abraham van Renesse, zoon 1777 - 1797 Jan Pieter Nicolaas van Reede, neef 1797 - 1875 Jan Pieter Christiaan van Reede, zoon 1875 - 1905 Agatha Henriette Charlotte Gillot 1905 Johanna Petronella Christina Henriette barones van Reede tot Ter Aa
Huidige doeleinden	Quakkenburg stond rechts van de Van Reedestraaat. Het terrein is overbouwd.
Opengesteld	n.v.t.
Foto's
Bronnen	Tekst: Kastelen en ridderhofsteden in Utrecht A.A. Manten, De grote huizen van Nieuwer ter Aa in de tweede helft 17de en begin 18de eeuw, in: tijdschrift Historische Kring Breukelen, jrg. 7, nr. 3, 1992, blz. 162 - 169 A.A. Manten, Vrouwe van Ter Aa hechtte aan het bezit van een deel van de rivier de Aa, in: tijdschrift Historische Kring Breukelen, jrg. 12, nr. 3, 1997, blz. 172 - 173 Foto 1: Kastelen en ridderhofsteden in Utrecht, 1995 Afb. 1: A.A. Manten, De grote huizen van Nieuwer ter Aa in de tweede helft 17de en begin 18de eeuw Afb. 2: archief van de familie E. Bouman