Geschiedenis
|
Van oorsprong was Kersbergen een leen van de heren van Abcoude. Tussen 1392 en
1418 heeft de toenmalige leenman het kasteel van zijn leenheer gekocht,
waarschijnlijk door de voor die tijd gangbare prijs van 1/3 van de geschatte
waarde van het leen. Daarmee werd Kersbergen een vrij eigen goed.
Op 27 juli 1418 gaat het kasteel over in handen van Johan van Rynesse van
Rijnouwen. In dat jaar wordt Kersbergen omschreven als 'huis, hofstede en
singel, met 5 morgen 4 hont lant en 12 roeden wetering'. In 1498 kwam het
landgoed door huwelijk terecht bij Dirk van Zuilen van Harmelen, die getrouwd was
met Maria van Renesse van Zeist. In 1538 is het in bezit van Hermen van
Heemskerk, maar toen het later door de Staten als riddermatig werd erkend, was
het weer in bezit van de familie Zuilen.
Kersbergen was een statig huis, dat aan één zijde werd begrensd door een zware
toren, die echter niet boven het huis uitstak. Via een sierlijk ijzeren hek en
over een stenen brug kwam men op het voorplein.
In 1592 vermaakt Gijsberta van Zuilen van Harmelen het kasteel aan haar neef
Frederik van Baexen, heer van Koningsvrij, die van 1610 tot 1618 in de Utrechtse
ridderschap werd beschreven.
Ewoud van Baexen die in 1629 onder de edelen van 't Sticht was opgenomen, liet
bij zijn dood in 1644 de bezitting na aan zijn zuster, die met Koenraad Borre van
Amerongen, heer van Zandbergen, getrouwd was.
Wilhelmina Borre van Amerongen, dochter van diens kleinzoon Willem, werd op 5
augustus 1718 bezitster. Vervolgens kwam het weer in bezit van de familie baron
Stoet van Warmenlo, omdat jonker Arend getrouwd was met jonkvrouw Florentine W.
Borre van Amerongen. Het landgoed bleef gedurende honderd jaar in bezit van
deze overijsselse ridders.
In 1854 wordt het gekocht door mr. Josua van Eik, die het vroegere uiterlijk die
Kersbergen nog had in de ronde toren en gebouwvorm weg nam en er de vorm van een
gewoon, vierkant, modern landhuis aan gaf. Het renaissance poortje met het
jaartal 1633 werd door Josua van Eik voor de keukeningang geplaatst.
In 1885 stierven meneer en mevrouw van Eik en via testamentaire beschikking kwam
het in handen van de familie Crommelin. Tot 1927 bleef het in bezit van deze
familie.
In de zomer van 1900 kreeg Kersbergen landelijke bekendheid, doordat op 15 en 16
augustus Zeist overspoeld werd door muziekliefhebbers uit het gehele land. In
totaal gaven 65 fanfares en harmonieën uitvoeringen op het terrein van
Kersbergen. Daarbij waren 1800 muzikanten betrokken. Ruim 10.000 mensen bezochten
toen Zeist, terwijl er in de gemeente maar 8000 mensen woonden. De organisatie
van het muziekspectakel was in handen van de Zeister Harmonie Muziekgezelschap.
De prijsuitreiking werd gedaan door Koningin Wilhelmina.
Twee jaar later werd het landhuis opnieuw door een lid van het koningshuis
bezocht. Koningin-moeder Emma opende een tentoonstelling van vruchten, bloemen en
planten. De toegangskaarten stegen die dag aanzienlijk in prijs.
Daarna was het gedaan met de glorietijd van Kersbergen. In 1927 kwam het in
handen van de NV Park Kersbergen, die het voor 340.000 gulden kocht van de
familie Crommelin. Het huis en de tuin werden in 1935 met de grond gelijk gemaakt
om er een villapark van te maken. Alleen het renaissance poortje overleefde deze
sloop.
|